Wracając z biwaku, jeszcze w Krotoszynie znaleźliśmy płaskiego jeża. Nie obyło się bez radosnego pokazywania, komentarzy i możliwości użycia jeżyka 2D. Poza przypomnieniem tego radosnego wydarzenia (chyba najweselsza część biwaku), ogólnie nie jest najlepiej, bo sam już nic nie wiem. A jak nawet ja sam nie jestem w stanie o sobie powiedzieć czegoś pewnego, to nie wiem kto będzie w stanie.
„Zrzucić maskę”
Stanąć nad nimi wszystkimi
I każdą z osobna
Rzucić je na kolana
Prosto do stóp
Patrzeć, jak gniją w cieniu
Zgięte z bólu w pół
Karmić się ich cierpieniem
Pić krew i ból
Dać im powoli cierpieć
Aż zeżre je obłęd
Tak prosto przyklejać etykietki,
Znać wszystko z zachowań i wyglądu
A ja i tak zrobię inaczej,
Niż sobie mnie tłumaczycie
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz